Η μάχη της ουσιαστικής πολιτικής, των επιχειρημάτων και της λογικής δεν είναι μια από τις μάχες που η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να δώσει.
Τρεις ημέρες μετά την επανακατάθεση της πρότασης της Νέας Δημοκρατίας από τον πρόεδρο του κόμματος Κυριάκο Μητσοτάκη για το δικαίωμα ψήφου όχι μόνο στους ομογενείς, αλλά και στις εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων που εγκατέλειψαν τη χώρα τα χρόνια της κρίσης, η κυβέρνηση παραμένει βουβή. Το αυτονόητο δικαίωμα το οποίο πρέπει να κατοχυρωθεί και νομικά φέρεται να αφήνει αδιάφορη την άλλοτε λαλίστατη κυβερνητική πλειοψηφία.
Η συγκεκριμένη πρόταση είναι τώρα περισσότερο αναγκαία απο ποτέ. Αναντίρρητα, η χώρα βρίσκεται τα τελευταία χρόνια αντιμέτωπη με το μεγαλύτερο μεταναστευτικό κύμα μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο. Η ειδοποιός διαφορά του σύγχρονου αυτού ξεριζωμού είναι οτι η χώρα χάνει το πνευματικό δυναμικό της (“brain drain”) και μαζί καταδικάζει μιαν ολόκληρη γενιά. Ίσως, την πιο μορφωμένη γενιά της ιστορίας της. Άνθρωποι, νέοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία, με τουλάχιστον έναν πανεπιστημιακό τίτλο, πέφτουν θύματα της αναξιοκρατίας, της διαφθοράς και φυσικά της στοχοποίησης της αριστείας απο τους κυβερνώντες. Εκτιμάται ότι την τελευταία πενταετία περισσότεροι από μισό εκατομμύριο νέοι επιστήμονες αναζήτησαν ένα καλύτερο μέλλον εκτός Ελλάδας.
Το ερώτημα, λοιπόν, είναι εξαιρετικά απλό. Ποιός είναι ο λόγος που η κυβέρνηση εδώ και 18 μήνες αποφεύγει τη συζήτηση για τη θεσμοθέτηση του δικαιώματος ψήφου όλων αυτών των ανθρώπων αλλά και των ομογενών εν γένει; Το συγκεκριμένο ζήτημα, ούτως ή άλλως, αναφέρεται ρητά και στο Σύνταγμα της χώρας. Τί ακριβώς φοβάται η ισχνή κυβερνητική πλειοψηφία και προσπαθεί να στερήσει την άσκηση του δημοκρατικού δικαιώματος σε τόσες χιλιάδες Ελλήνων οι οποίοι και είναι εγγεγραμένοι στα δημοτολόγια της χώρας;
Ας δούμε λίγο τι ισχύει στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες και πόσο απλή είναι η εφαρμογή του συγκεκριμένου πλαισίου.
Σήμερα όλες, σχεδόν, οι ευρωπαϊκές χώρες παρέχουν στους απόδημους πολίτες τους, το δικαίωμα συμμετοχής τους στις βουλευτικές εκλογές. Οι τρόποι είναι πολλοί και εξαιρετικά απλοί. Η πρεσβεία αναλαμβάνει τη διενέργεια της ψηφοφορίας σε εκλογικά τμήματα και επιβλέπει την τήρηση της διαδικασίας σύμφωνα με το νομοθετικό πλαίσιο. Κάποιες χώρες προχωρούν ένα βήμα παραπέρα και δίνουν το δικαίωμα συμμετοχής μέσω επιστολικής ψήφου, ή εξουσιοδότησης σε τρίτο πρόσωπο για την άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος. Σε κάθε περίπτωση, παρέχονται διευκολυντικές ρυθμίσεις στους απόδημους πολίτες ώστε να μπορέσουν να ασκήσουν το δημοκρατικό τους δικαίωμα.
Η εφαρμογή του νόμου αποκαθιστά την αλλοίωση της αντιπροσώπευσης λόγω της αδυναμίας των απόδημων Ελλήνων να ψηφίσουν στα εκλογικά τμήματα που είναι εγγεγραμμένοι. Διευκολύνει την άσκηση του δημοκρατικού δικαιώματος στον τόπο διαμονής τους. Παύει να χωρίζει τους Έλληνες σε δυο κατηγορίες (εντός και εκτός της ελληνικής επικράτειας). Είναι αδιανόητο για τη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία να τοποθετεί εμπόδια και αντίτιμα στην άσκηση του δικαιώματος των πολιτών της. Οι Έλληνες, σε όποια γωνιά του κόσμου και αν βρεθούν, προάγουν το ελληνικό ιδεώδες και κρατούν ζωντανή την πλούσια ιστορία και τις παραδόσεις της πατρίδας. Ήρθε η ώρα να αντιμετωπιστεί σοβαρά η πρόταση αυτή και να ακολουθήσουμε επιτέλους το παράδειγμα των υπολοίπων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Άρθρο από τα parapolitika.gr
